Rechtsgeldigheid van e-handtekeningen in Italië
In Italië is een handgeschreven handtekening niet noodzakelijkerwijs vereist om een ondertekend contract rechtsgeldig te maken. Italië erkende e-handtekeningen in 2005 met de goedkeuring van PbEG L 13, ook wel de Codice dell'Amministrazione Digitale (CAD) of wetsbesluit nr. 82/2005 genoemd. De DAC is grotendeels gebaseerd op de EU-richtlijn (1999/93/EG) die e-handtekeningen in de Europese Unie reguleerde. In juli 2016 verving Italië de EU-richtlijn door Verordening (EU) nr. 910/2014, bekend als de eIDAS-verordening.
Naast de eIDAS-verordening en de DAC gebruikt Italië het Italiaanse burgerlijk wetboek om e-handtekeningen te reguleren en deze verder op nationaal niveau af te stemmen. Het Italiaanse burgerlijk wetboek staat partijen bijvoorbeeld toe om authentieke en geldige elektronisch ondertekende documenten als toelaatbaar bewijs tijdens een rechterlijke procedure te gebruiken.
De eIDAS-verordening erkent drie soorten handtekeningen: De eenvoudige elektronische handtekening, geavanceerde elektronische handtekening en gekwalificeerde elektronische handtekening. De gekwalificeerde elektronische handtekening is het veiligst en wordt als vergelijkbaar met een handgeschreven handtekening beschouwd. Voor deze handtekening moet de dienstverlener een door de EU erkend middel voor het aanmaken van handtekeningen gebruiken en een certificaat uitgeven.
De DAC erkent een extra handtekening die 'digitale handtekening' wordt genoemd. Voor deze handtekening zijn twee cryptografische sleutels vereist: een publieke sleutel van de ondertekenaar en een privésleutel van de ontvanger.
Voor advies over e-handtekeningen kun je een juridisch adviseur raadplegen.
Middelen: